Een van de belangrijkste punten van kritiek op Bitcoin is dat mijnbouw zo’n enorme hoeveelheid energie verbruikt, dat het een negatieve invloed moet hebben op het milieu. Hoewel Bitcoin en cryptomining niet per se de grootste boosdoeners zijn in termen van energieverbruik, zorgen over klimaatverandering zijn reëel. Mensen doen niet genoeg om de planeet die we vernietigen te redden. Carbon credits en carbon compensatie kunnen echter uitkomst bieden. Het tokeniseren van koolstofactiva zou een manier kunnen zijn om deze praktijken meer mainstream en effectiever te maken.
Klimaatverandering en broeikasgassen
Ondanks spraakmakende ontkenners wie niet genoemd zal worden, is klimaatverandering algemeen aanvaard binnen de wetenschappelijke gemeenschap.
De atmosfeer van de aarde veroorzaakt een natuurlijk broeikaseffect. Wanneer zonne-energie het oppervlak van de planeet raakt, straalt het weer terug. Gassen in de atmosfeer vangen een deel van die warmte op, terwijl de rest vervolgens ontsnapt. Onder normale omstandigheden houdt dit effect de planeet op een regelmatige temperatuur die het leven op aarde in stand houdt.
Bij het verbranden van op koolstof gebaseerde fossiele brandstoffen komen broeikasgassen, waaronder kooldioxide en methaan, vrij in de atmosfeer. Door de toename van broeikasgassen kan er minder warmte uit de atmosfeer ontsnappen, waardoor de planeet opwarmt. Door de toename van de productie en de industrie, evenals een veel grotere wereldbevolking, verbranden we nu 1.300 keer zoveel fossiele brandstoffen als 200 jaar geleden.
Opwarming van de aarde heeft verschillende destructieve effecten. Door smeltende poolijskappen stijgt de zeespiegel. Dit vormt op zijn beurt een bedreiging voor kusthabitats en zelfs in het binnenland met gevaar voor overstromingen en stormvloeden. Bovendien lopen nu hele soorten zoals de ijsbeer gevaar. Opwarming van de aarde is ook verantwoordelijk voor onze warmere zomers en meer bosbranden.
Wat zijn koolstofkredieten en CO2-compensatie?
Koolstofkredieten en CO2-compensatie zijn twee afzonderlijke initiatieven die proberen de hoeveelheid koolstof in de atmosfeer te reguleren en te verminderen.
Carbon Credits
Het Intergovernmental Panel on Climate Change erkende dat als we een werkelijke prijs betalen voor het verbranden van fossiele brandstoffen, de kans groter is dat we de waarde ervan inzien. Daarom introduceerde het Kyoto-protocol het concept van koolstofkredieten.
Een carbon credit is een vergunning voor een land of organisatie om een bepaalde hoeveelheid broeikasgassen uit te stoten. Volgens de voorwaarden van het Kyoto-protocol ontvangt elk land een vast aantal CO2-credits. Elk bedrijf of elke organisatie die de opgegeven prijs opgebruikt of overschrijdt, kan extra koolstofkredieten kopen op de open markt.
CO2-compensatie
CO2-compensatie verwijst naar activiteiten die de uitstoot van broeikasgassen verminderen. Dit wordt gedaan om CO2-credits te verdienen. CO2-compensatie omvat daarom projecten voor hernieuwbare energie, zoals wind- of zonne-energie, verbranding van methaangas of vernietiging van industriële verontreinigende stoffen.
Pogingen om de CO2-uitstoot te compenseren kunnen deel uitmaken van dezelfde gereguleerde markt van het Kyoto-protocol als koolstofkredieten, of ze kunnen vrijwillig zijn. Om in aanmerking te komen voor deelname aan de gereguleerde markt, moet het compensatieproject plaatsvinden in een lidstaat van het Kyoto-protocol en door de overheid worden gesanctioneerd.
Op de vrijwillige markt kunnen individuen of bedrijven CO2-compensaties kopen voor hun eigen activiteiten. Zo bieden Emirates, Qantas en Delta, samen met vele andere luchtvaartmaatschappijen, nu initiatieven voor CO2-compensatie aan passagiers.
Ondanks de groeiende erkenning door regeringen dat klimaatverandering een probleem is, houden niet alle landen zich aan de voorwaarden van het Kyoto-protocol. Evenzo hebben we een veel grotere vrijwillige betrokkenheid bij individuele programma’s nodig als we enige impact willen hebben op de huidige emissieniveaus.
Voer Blockchain in
Blockchain kan nu de tokenisatie van activa mogelijk maken, inclusief fysieke activa uit de echte wereld. Een aantal blockchain-projecten creëert nu innovatieve oplossingen voor het symboliseren van CO2-compensatie en koolstofkredieten.
Veridium
Veridium brengt koolstofkredieten op de blockchain. Het bedrijf werkt samen met IBM en gebruikt de Stellar-blockchain om koolstofkredieten die op internationale markten worden verhandeld, te symboliseren. Het token wordt ondersteund door koolstofactiva die door derden zijn geverifieerd als zijnde in overeenstemming met internationale normen.
Bovendien biedt het Veridium-protocol een functionaliteit die de aantrekkelijkheid ervan voor bedrijven waarschijnlijk zal vergroten. Het berekent het aantal CO2-credits dat een bedrijf moet kopen of genereren om voldoende CO2-compensatie te bieden voor zijn voetafdruk. Deze berekening is een van de belemmeringen voor bedrijven om koolstofkredieten aan te nemen, en vormt daarmee een stimulans om Veridium te adopteren.
Noch ik
Noch ik werkt enigszins anders. Het is een op blockchain gebaseerde markt voor koolstofverwijdering. Aan de leverancierskant biedt Nori een methodologie en verificatie dat een bedrijf activiteiten heeft uitgevoerd die kooldioxide uit de atmosfeer verwijderen. Nori geeft vervolgens een echtheidscertificaat af aan de leverancier.
Iedereen kan zich aanmelden om inkoper te worden, wat betekent dat ze certificaten kopen bij de leveranciers. In feite betaalt de afnemer voor de verwijdering van kooldioxide via de leverancier. Kopers en verkopers voeren transacties uit met behulp van het Nori ERC20-token.
De Nori-homepage
Het voordeel van Nori is het creëren van een peer-to-peer-verbinding voor het compenseren van CO2. Dit vermindert de bureaucratie en wrijving die gepaard gaat met het vrijwillig kopen van carbon credits, waardoor de betrokkenheid toeneemt.
Poseidon
Poseidon heeft tot doel een wereldwijde koolstofmarkt te creëren, te beginnen met de integratie van koolstofkredieten in dagelijkse aankopen in de detailhandel. Een winkelier zal het Poseidon-protocol integreren in zijn verkooppunttechnologie. Wanneer een consument een aankoop doet, informeert de winkelier Poseidon, die de CO2-voetafdruk van de aankoop berekent. Dit leidt op zijn beurt tot een slim contract dat voldoende Poseidon OCEAN-tokens uitgeeft voor CO2-compensatie van de aankoop.
Poseidon is ook gebouwd op de Stellar-blockchain. Omdat Stellar een lager energieverbruik heeft dan andere blockchain dApp-platforms, zei het bedrijf dat het een logische keuze was.
Gevolgtrekking
Deze projecten laten zeker zien dat blockchain een drijvende kracht is achter verandering in de wereld. Blockchain zou uiteindelijk de dagelijkse consument in staat kunnen stellen om CO2-compensatie in hun dagelijks leven te integreren.
We moeten vooral veel meer doen op het gebied van het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen dan we nu doen. Het gebruik van blockchain voor koolstofcompensaties en koolstofkredieten is een zekere stap in de goede richting.
