ارزهای رمزنگاری شده که به آنها رمزهای دیجیتال نیز گفته می شود ، به سرعت در حال ظهور هستند تا نقش مهمی در اقتصاد جهانی داشته باشند. همانطور که قبلاً بحث شد ، توکن های دیجیتالی این امکان را دارند که آینده پول نقد الکترونیکی باشند.

با ادامه ظهور مقررات دولتی همراه با نوآوری های فنی جدید ، این نوع پرداخت ها موارد استفاده بیشتری پیدا می کنند. همچنین در تعریف نحوه طبقه بندی سیستم های دیجیتال رمز ، تأکید بیشتری می بینیم. در این مقاله ، برخی از کاربردهای فعلی توکن های دیجیتال را توضیح می دهیم. ما همچنین بررسی می کنیم که چگونه تعریف تفاوت های میان توکن های امنیتی و توکن ها به شکل گیری استفاده در آینده از توکن های دیجیتال کمک می کند.

استفاده از توکن های دیجیتال در سال 2018

در سال های اخیر ، تعداد کل مکان های پذیرش توکن دیجیتال به طور قابل توجهی افزایش یافته است. مانند اکثر فناوری های جدید ، سیستم های توکن دیجیتال نیز در ابتدا کاملا ابتدایی بودند. همین چند سال پیش ، تعداد توکن های دیجیتال موجود در بازار به حداقل رسیده بود و بسیاری از مردم از اینکه در اقتصاد جهانی چه عملکردی دارند ، آگاه نبودند. امروزه ، آشکار است که ارزهای رمزپایه شروع به کارآمدتر کردن موسسات مالی موجود می کنند و احتمالاً می توانند زیرساخت های مالی کاملا جدیدی ایجاد کنند.

حتی قبل از سال 2018 ، شاهد بودیم بسیاری از شرکت های بزرگ شروع به پذیرفتن رمزهای دیجیتالی کردند. این مکانها شامل Overstock.com ، Expedia و Shopify است.

با این وجود ، استفاده از ارزهای رمزپایه آنقدر رایج نشده است که کسی بتواند اکثر خریدها را با نشانه های دیجیتال به صورت عملی انجام دهد. گرچه این به زودی می تواند تغییر کند. چند اطلاعیه در سال 2018 امکانات بیشتری را برای پذیرفتن رمزهای اصلی دیجیتال ایجاد کرده است. به عنوان مثال ، در آگوست 2018 ، استارباکس اعلام کرد که با مایکروسافت ، صرافی بین قاره ای (صاحب بورس اوراق بهادار نیویورک) و دیگران همکاری می کند تا ایجاد کند یک پلت فرم جدید ارز دیجیتال به نام Bakkt.

ارز رمزپایه استارباکس

مشتریان استارباکس به زودی می توانند از نشانه های دیجیتالی در نقاط مختلف جهان استفاده کنند.

پس انداز در مقابل هزینه: که در نهایت پیروز خواهد شد?

از سال 2017 ، مردم نسبت به توکن های دیجیتال آگاهی بیشتری پیدا کرده اند. این امر تا حد زیادی به دلیل بزرگترین اجرای گاو نر در بازار تا به امروز است. سیستم های توکن دیجیتال این امکان را دارند که نحوه ارسال و دریافت افراد از همتا (P2P) پرداخت را متحول کنند. با این حال ، نوسانات مقادیر رمزهای دیجیتال درک بسیاری از کاربران را از زمان استفاده از رمزهای دیجیتال دشوار کرده است.

برخی از کاربران نشانه های دیجیتال را به عنوان یک سرمایه گذاری می دانند و منتظر تصویب جریان اصلی و افزایش ارزش احتمالی هستند. این همانند بسیاری از سرمایه گذاران است که با بازار سهام تعامل دارند. با این وجود ، در میان تفاوت های دیگر ، هرگز قرار نبود سهام به عنوان نوعی ارز رفتار شود. سایر کاربران سیستم های دیجیتالی رمز را به عنوان بهترین روش برای ارسال پرداخت های P2P ، مانند نحوه استفاده مردم از ارز فیات (به عنوان مثال دلار آمریکا ، یورو ، روبل و غیره) به عنوان بهترین روش مشاهده می کنند.

در نهایت ، بحث صرفه جویی در مقابل هزینه مهم است زیرا به تعریف چگونگی درک مردم از توکن های دیجیتال کمک می کند.

موانع فعلی استفاده از نشانه های دیجیتال

واقعیت این است که موانع زیادی برای تصویب جریان اصلی وجود دارد. نوسان قیمت ، قرار دادن مقادیر قیمت رمز دیجیتال بر روی کالاها و خدمات را دشوار می کند. علاوه بر این ، قبل از اینکه ارز رمزنگاری شده در مقیاس برای پرداخت P2P استفاده شود ، باید محدودیت های فنی فناوری زیربنایی حل شود.

بله ، امکان تجارت فیات به رمزنگاری (و بالعکس) برای کاربران از طریق مبادله ارز رمزپایه وجود دارد. سپس ، کاربران می توانند مبلغ توافق توافق شده را با استفاده از قیمت معادل فیات فعلی پرداخت کنند. با این حال ، این روش پرداخت درجه دیگری از عارضه را به تجارت اضافه می کند.

همه عواملی که در بالا ذکر شد ، ارزیابی قیمت کوتاه مدت و بلند مدت را تعیین می کنند. خبر خوب (امیدوارم) این باشد که با وجود کاربردهای بیشتر دنیای واقعی برای نشانه های دیجیتال ، کاربران آمادگی بیشتری خواهند داشت تا در نهایت به طور جمعی تعیین کنند که ارزش یک واحد از یک رمز داده ارزش دارد.

سیستم های دیجیتال رمز

پرداخت های P2P از طریق نشانه های دیجیتال در حال تعریف مجدد خرید آنلاین و تجارت آجر و ملات است.

تفاوت بین نشانه های امنیتی و نشان های سودمند

یکی از بزرگترین بحث ها در بازار ارزهای رمزپایه این است که آیا پروژه های جدید عرضه اولیه سکه (ICO) باید یک رمز امنیتی ایجاد کنند یا یک توکن سودمند.

چند تفاوت عمده بین این دسته های رمز وجود دارد. اول ، هدف از توکن سودمند ارائه دسترسی فعلی یا آینده به محصول یا خدمات یک شرکت خاص است. پروژه هایی وجود دارد که نشانه هایی را برای بخش های مختلف اقتصاد موجود ارائه می دهند. این مناطق شامل املاک و مستغلات ، مراقبت های بهداشتی و موارد دیگر است.

در مقابل ، یک رمز امنیتی ارزش خود را از یک دارایی خارجی و قابل معامله می گیرد. در اصطلاحات اساسی ، نشانه های امنیتی نمایانگر سهام سهام شرکت هستند. با وجود این شباهت ، تفاوتهای عمده زیادی بین سهام سنتی و رمزهای امنیتی وجود دارد. سود سهام ، ساعت معاملات ، کارمزد و غیره کاملاً متفاوت ساخته شده است.

تمایزات ذکر شده در بالا ما را به احتمال بسیار مهمترین عامل در استفاده از توکن های دیجیتال توسط کاربر می رساند: مقررات.

توکن های امنیتی تابع مقررات ملی اوراق بهادار هستند. نشانه های کمکی ، اگر به درستی ساخته شده باشند ، چنین نیستند. این تمایز برای درک هر دو کاربرد فعلی و آینده سیستم های رمز دیجیتال ضروری است. در نتیجه ، ما شروع به دیدن پروژه های بیشتری می کنیم که بر ایجاد توکن های سودمند بر روی رمزهای امنیتی تأکید دارند.

سیستم های دیجیتال رمز

از نشانه های دیجیتال می توان برای مراقبت های بهداشتی و بسیاری از خدمات موجود استفاده کرد.

نرم افزار در مقابل امنیت: مقررات در حال ظهور هستند

در سال 2018 ، مقررات دولتی تأثیر عمده ای در آینده توکن های دیجیتال داشته است. در حالی که ممکن است سیاست های جدیدی برای تغییر بازار ایجاد شود ، آنچه مشاهده کردیم این است که دولت ها شروع به تصمیم گیری در مورد طبقه بندی توکن های دیجیتال می کنند.

به عنوان مثال در ایالات متحده ، ایالت وایومینگ از این کشور عبور کرد “قبض توکن سودمندی”, که حکم می کند یک توکن نباید به عنوان سرمایه گذاری ارائه شود. هر نشانه ای باید به عنوان یک ابزار کاربردی وسیله ای برای تبادل باشد.

در سطح ملی ، SEC ایالات متحده حکم داد که اتر رمز امنیتی نیست. ترکیبی از قوانین و احکام باعث می شود درک اینکه کدامیک از توکن های سودمند هستند و فقط از این نام برای دور زدن مقررات استفاده می شود ، بسیار ساده تر شده است..

نتیجه گیری: شناخت کاربردهای آینده سیستم های توکن دیجیتال

در روزهای ابتدایی سیستم های توکن دیجیتال ، موانع زیادی در برابر تصویب در دنیای واقعی وجود داشت. نوسان قیمت ، محدودیت های فنی بلاکچین و فقدان مقررات قطعی دولت همه چالش های اساسی را به همراه داشته است. از آنجا که این مسائل به تدریج برطرف می شوند ، توکن های دیجیتال به عنوان نوع جدیدی از پرداخت P2P محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.

در سال 2018 ، ما تازه شاهد افزایش شیب پذیرش جریان اصلی هستیم. تعدادی از مشارکت های اخیر بین شرکت های بزرگ متمرکز بر B2C می تواند به این معنی باشد که استفاده از نشانه های دیجیتال برای اکثر خریدهای روزانه می تواند به زودی به واقعیت تبدیل شود..