Bitcoin gaf de wereld digitaal geld. De mogelijkheid om grote sommen geld over de hele wereld af te handelen, zonder toestemming te hoeven vragen en zonder tussenpersonen te hoeven gebruiken, is echt baanbrekend. Maar ondanks al zijn voordelen ten opzichte van nationale fiat-valuta’s, lijkt Bitcoin nu slechts een beperkt aantal gebruiksscenario’s te dienen. Het is niet erg privé, transacties zijn over het algemeen traag en worden kostbaar. Het wordt moeilijker om te upgraden en nieuwe functies aan het protocol toe te voegen, waardoor het bestand is tegen nieuwe innovaties en technologieën.
Toen kwam Monero – standaard privé met niet-traceerbare transacties. Het heeft een adaptieve blokgrootte. Het heeft zijn eigen codebase en is niet zomaar een andere Bitcoin-kloon. Zelfs de ontwikkelaars zijn voornamelijk anoniem. Monero tikt de meeste toestemmingsloze digitale kassa’s aan – is het maar al te mooi om waar te zijn?
In deze vergelijking tussen Monero en Bitcoin gaan we dieper in op de functies van Monero die het hebben geholpen om uit te groeien tot een top 10 cryptocurrency.
Waarom heeft Bitcoin geen privacy en wat doet Monero eraan?.
Bitcoin is pseudoniem, wat betekent dat gebruikers transacties kunnen uitvoeren zonder hun identiteit op te geven. In plaats van echte identiteiten te gebruiken zoals banken, gebruikt Bitcoin adressen om transacties tussen portefeuilles mogelijk te maken. Het probleem is dat de adressen, samen met de transactie-informatie, allemaal in een grootboek worden opgeslagen. Hoewel gebruikers transacties kunnen doen zonder hun persoonlijke identiteit te koppelen, is het nu algemeen bekend dat de Bitcoin-blockchain wordt gedolven door blockchain-analysebedrijven. Deze bedrijven zijn in staat Bitcoin-transacties met een hoge mate van nauwkeurigheid te de-anonimiseren.
In tegenstelling tot Bitcoin, waar u extra stappen moet ondernemen om anonimiteit te bereiken, heeft Monero privacy standaard ingeschakeld. Onopspoorbare transacties en anonimiteit worden in het protocol ingebakken.
Als bijwerking van anonieme en niet-traceerbare transacties is Monero meer fungibel dan Bitcoin. Fungible betekent simpelweg dat je de ene munt niet van de andere kunt onderscheiden. Bitcoins zijn onderhevig aan besmetting. Als bijvoorbeeld een bepaalde exchange is gehackt of als er geld wordt gestolen, kunnen de gehackte of gestolen Bitcoins worden gevolgd en vervolgens op de zwarte lijst worden gezet door exchanges of leveranciers. Dit kan een percentage Bitcoins onbesteedbaar maken, wat niet ideaal is voor een digitale weergave van contant geld. De inherente onvindbaarheid van Monero maakt dit een non-issue.
Hoe bereikt Monero privacy precies??
Monero gebruikt drie verschillende privacy-innovaties, namelijk ringhandtekeningen, ringvertrouwelijke transacties en verborgen adressen.
Ring handtekeningen verberg informatie over de afzender door een techniek te gebruiken waarbij een groep gebruikers de transactie ondertekent. Dit maakt onduidelijk wie de daadwerkelijke afzender was.
Vervolgens door een techniek te gebruiken die bekend staat als RingCT, wat staat voor Bel vertrouwelijke transacties, Alice kan Bob wat Monero sturen, en de enige mensen die ooit het verzonden bedrag zullen weten, zijn Alice en Bob. Hoewel de transactie zichtbaar is op de blockchain, is er geen manier om het afgehandelde bedrag te bepalen.
Ten slotte gebruikt Monero stealth-adressen wat privacy toevoegt aan de ontvanger van een transactie. Stealth-adressen gebruiken ‘bestedingssleutels’ om het adres van de ontvanger te verbergen. Een afzender is vereist om een bestedingssleuteladres voor de ontvanger te genereren en de Monero via dit adres te verzenden. Een ‘view key’ wordt vervolgens door de ontvanger gebruikt om inkomende transacties weer te geven. Deze methode houdt in dat terwijl een transactie wordt vastgelegd op de blockchain, alleen de afzender en de ontvanger kunnen bepalen waar de betaling daadwerkelijk naartoe is gestuurd.
