بیت کوین به دنیا پول نقد دیجیتال داد. توانایی معامله مبالغ هنگفتی در سراسر کره زمین ، بدون نیاز به اجازه گرفتن و بدون نیاز به استفاده از واسطه ها ، واقعاً پیشگامانه است. اما با وجود تمام مزایایی که نسبت به ارزهای فیات ملی دارد ، به نظر می رسد اکنون بیت کوین فقط در مورد موارد محدودی استفاده می شود. این کار خیلی خصوصی نیست ، معاملات به طور کلی کند و کم هزینه انجام می شوند. به روزرسانی و افزودن ویژگی های جدید به پروتکل دشوارتر می شود و آن را در برابر نوآوری ها و فناوری های جدید مقاوم می کند.
سپس Monero وارد شد – خصوصی به طور پیش فرض با معاملات غیرقابل ردیابی. اندازه بلوک تطبیقی دارد. این کد کد خاص خود را دارد و به سادگی یک کلون دیگر بیت کوین نیست. حتی توسعه دهندگان آن نیز عمدتا ناشناس هستند. مونرو بیشتر جعبه های دیجیتال غیر مجاز پول را تیک می زند – آیا این درست است که درست باشد؟?
در این مقایسه Monero vs Bitcoin ، نگاه عمیق تری به ویژگی های Monero خواهیم داشت که به رشد 10 ارز رمزنگاری شده آن کمک کرده است..
چرا بیت کوین فاقد حریم خصوصی است و مونرو در مورد آن چه می کند؟.
بیت کوین نام مستعار است ، به این معنی که کاربران می توانند بدون ارائه هویت خود معامله کنند. بیت کوین به جای استفاده از هویت های دنیای واقعی همانند بانک ها ، از آدرس ها برای امکان انجام معاملات بین کیف پول ها استفاده می کند. مشکل این است که آدرس ها ، همراه با اطلاعات معامله ، همه در یک دفتر عمومی ذخیره می شوند. اگرچه کاربران می توانند بدون ضمیمه هویت شخصی خود معاملات انجام دهند ، اما اکنون به طور گسترده ای شناخته شده است که بلاکچین بیت کوین در حال استخراج داده توسط شرکت های تجزیه و تحلیل بلاکچین است. این شرکت ها قادر هستند معاملات Bitcoin را با دقت بالایی از نام خود خارج کنند.
بر خلاف بیت کوین ، جایی که برای دستیابی به ناشناس بودن باید مراحل اضافی را انجام دهید ، حریم خصوصی Monero به عنوان تنظیم پیش فرض روشن است. معاملات غیرقابل ردیابی و گمنامی در پروتکل پنهان می شوند.
به عنوان یک اثر جانبی در معاملات ناشناس و غیرقابل ردیابی ، Monero نسبت به بیت کوین قابل سر و صدا است. Fungible به این معنی است که شما نمی توانید یک سکه را از سکه دیگر تشخیص دهید. بیت کوین در معرض آلوده شدن است. به عنوان مثال ، اگر صرافی خاصی هک شده باشد یا وجوهی به سرقت رفته باشد ، بیت کوین های هک شده یا سرقت شده می توانند توسط صرافی ها یا فروشندگان ردیابی و متعاقباً در لیست سیاه قرار بگیرند. این می تواند درصدی از بیت کوین را بدون هزینه کند ، که برای نمایش دیجیتال پول نقد ایده آل نیست. غیرقابل ردیابی ذاتی Monero این مسئله را غیرقابل بحث می کند.
مونرو دقیقاً چگونه به حریم خصوصی دست می یابد?
Monero از سه نوآوری در حریم خصوصی مختلف استفاده می کند ، یعنی امضای زنگ ، معاملات محرمانه Ring و آدرس های پنهانکاری.
امضاهای حلقه ای با استفاده از تکنیکی که گروهی از کاربران معامله را امضا می کنند ، اطلاعات مربوط به فرستنده را پنهان کنید. این مشخص نمی کند که فرستنده واقعی چه کسی بوده است.
بعد ، با استفاده از یک تکنیک معروف به RingCT, که مخفف عبارت معاملات محرمانه زنگ بزنید, آلیس می تواند برای باب مقداری مونرو بفرستد و تنها افرادی که از مبلغ ارسال شده مطلع خواهند شد آلیس و باب خواهند بود. اگرچه معامله در بلاکچین قابل مشاهده است ، اما هیچ راهی برای تعیین مقدار انجام شده وجود ندارد.
در آخر ، مونرو استفاده می کند آدرسهای مخفی کاری که به گیرنده معامله حریم خصوصی می بخشد. آدرس های مخفی کاری از “کلیدهای صرف” برای پنهان کردن آدرس گیرنده استفاده می کنند. فرستنده ملزم است یک آدرس کلید خرج برای گیرنده ایجاد کرده و Monero را از طریق این آدرس ارسال کند. سپس از گیرنده برای نمایش معاملات ورودی از یک “کلید مشاهده” استفاده می شود. این روش به این معنی است که در حالی که یک تراکنش در بلاکچین ثبت می شود ، فقط فرستنده و گیرنده می توانند تعیین کنند که در واقع پرداخت از کجا ارسال شده است.
